Frozen Shoulder? Go, go go!

Frozen shoulder, of adhesieve capsulitis, is een aandoening waarbij het kapsel rond het schoudergewricht ontstoken raakt en verkort, wat leidt tot progressieve stijfheid en pijn. De aandoening treft vooral mensen tussen de 40 en 60 jaar, en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De oorzaak is vaak onbekend, maar diabetes, schildklierafwijkingen en immobilisatie van de schouder zijn bekende risicofactoren.

Fasen van een frozen shoulder

Het ziekteverloop kent typisch drie fasen, die maanden tot jaren kunnen aanhouden:

1. Bevriezingsfase (painful phase): Pijn in rust en bij beweging, toenemende bewegingsbeperking.

2. Bevroren fase (stiff phase): De pijn neemt wat af, maar de schouder blijft ernstig stijf.

3. Ontdooiende fase (thawing phase): Langzaam herstel van bewegingsvrijheid.

De duur van deze fasen varieert sterk per individu en kan in sommige gevallen meer dan drie jaar duren. Vroege herkenning en adequate begeleiding zijn daarom cruciaal.

Beweging als medicijn

Hoewel frozen shoulder vaak vanzelf overgaat, is oefentherapie essentieel om het herstel te bevorderen, complicaties zoals langdurige stijfheid te voorkomen en de kwaliteit van leven te verbeteren. Onderzoek toont aan dat gerichte mobilisatie- en rekoefeningen effectief zijn in het verbeteren van schouderfunctie en het verminderen van pijn.

In de praktijk richten wij ons op drie hoofddoelen:

• Herstel van mobiliteit: Via passieve en actieve rekoefeningen, zoals de pendeloefening en ‘cross-body stretch’.

• Pijnvermindering: Door het verminderen van spierspanning en het verbeteren van de doorbloeding.

• Functioneel herstel: Oefeningen gericht op dagelijkse bewegingen zoals aankleden, reiken en tillen.

Het aanpassen van de intensiteit aan de fase van de aandoening is essentieel. In de pijnlijke fase ligt de nadruk op pijnreductie en lichte mobilisatie, terwijl in de ontdooifase actiever wordt ingezet op kracht en functieherstel. Begeleiding door een oefentherapeut of fysiotherapeut is belangrijk om overbelasting te voorkomen en progressie veilig op te bouwen.

Conclusie

Bij frozen shoulder vormt oefentherapie de basis van herstel. Beweging is hierbij geen bijzaak, maar een bewezen effectieve interventie om functieverlies te beperken, pijn te verminderen en het herstel te versnellen. Een persoonlijk afgestemd oefenprogramma draagt bij aan een sneller en duurzamer herstel van schoudermobiliteit.

Bronnenlijst:

1. Chan, H. B. Y., Pua, P. Y., & How, C. H. (2017). Frozen shoulder. Singapore Medical Journal, 58(12), 685–689. https://doi.org/10.11622/smedj.2017103

2. Page, M. J., Green, S., McBain, B., Surace, S. J., Deitch, J., Lyttle, N., & Buchbinder, R. (2014). Manual therapy and exercise for frozen shoulder. Cochrane Database of Systematic Reviews, 2014(8), CD011275. https://doi.org/10.1002/14651858.CD011275

3. Wong, C. K., Levine, W. N., & Deo, K. (2017). Frozen shoulder: A consensus definition. Journal of Shoulder and Elbow Surgery, 26(3), 500–504. https://doi.org/10.1016/j.jse.2016.10.014

4. Zuckerman, J. D., & Rokito, A. (2011). Frozen shoulder: A consensus definition. Journal of Shoulder and Elbow Surgery, 20(2), 322–325. https://doi.org/10.1016/j.jse.2010.08.007

Wil jij weten wat we voor jou kunnen betekenen?

Neem contact op!

---